snake4

snake4 ერთ-ერთი იმ თამაშთაგანია, რომელმაც ლინუქსი შემაყვარა. მარტივია, ფერადია,სწრაფად აგროვებ ქულებს და ა.შ. მას შემდეგ რაც ე.წ. "ფანრიანი ნოკია", უფრო სწორად "უფანრო მაგრამ, ფანრიანი ნოკიის წინამორბედი შავთეთრი ნოკია" ვიყიდე სულ ვტრაბახობდი რომ ყველაზე მაღალ High scores-ებს მე ვაგროვებ, სნეიქის უძლიერესი მოთამაშე ვარ და თუკი სნეიქის მსოფლიო ჩემპიონატი გაიმართება (თუ უკვე არ იმართება სადმე) პირველზე თუ არა საპატიო ათეულში (ხაზს ვუსვამ: მთელს მსოფლიოში სნეიქის მოთამაშეთა საპატიო ათეულში) გავიდოდი.
მოკლედ დიდი თავდაჯერებით შევუდექი snake4-ის თამაშს. ჰმ, უმაღლეს ქულებში ვიღაც user: sverrehu, name: Sverre H. Huseby-ს 117474 ქულა მოუგროვებია მაგრამ ვინ არის ეს Sverre H. Huseby ჩემთან. მე ხომ სნეიქის მსოფლიო ჩემპიონატში საპატიო ათეულში გავედი (და სულაც დიდი შანსია რომ ამ ათეულში პირველი სამი საპატიო ადგილიდან მეჭიროს ერთ-ერთი). პირველად უმაღლესი სიჩქარით გავუშვი თამაში და პირველი დარტყმა-6550 ქულა. ჰაჰ, სასაცილოა, ეტყობა თამაშის საიდუმლოება იმაში მდგომარეობს რომ საშუალო სიჩქარით გავუშვა. გავუშვი 4 სიჩქარით. თავიდან 25361-ქულა მაგრამ მე ხომ ახლახანს დავიწყე თამაში, Sverre H. Huseby-ალბათ წლობით თამაშობდა რომ ასეთი მაღალი ქულა აეღო, თან მე ხომ "ფანრიანი ნოკიის უფანრო ვარიანტზე" ვარ მიჩვეული, კლავიატურას უნდა შევაჩვიო ხელები.
რაღა ბევრი გავაგრძელო, 2-3 ან იქნებ მეტი ვითამაშე, ყველა სიჩქარე მოვსინჯე, ყველა მეთოდი და მაქსიმალური რაც ავიღე 54350-ს არ ასცდენია. ჩემი სახელის წინ კიდევ სიამაყით წერია ამ ვინმე Sverre H. Huseby-ს სახელი. ბოლოს ნერვები მომეშალა, ვინ არის ეს Sverre H. Huseby რომ მისი რეკორდი ასე მიუღწეველია ჩემთვის, მსოფლიო სნეიქის მოთამაშეთა ოქროს თუ არა ბრინჯაოს მედლის მქონე პიროვნებისთვის. ხოდა რას ვხედავ:

SNAKE4 By Sverre H. Huseby

ხოდა ერთადერთი რაც მინდა, გავიგო ვინ ჯანდაბაა ეს Sverre H. Huseby, მივიდე და ვკითხო თვითონ მოაგროვა ეს ქულა, არის ამისთვის რაიმე საიდუმლო ხერხი თუ უბრალოდ ჩაიწერა სულელურ ლინუქსის კოდში (თუ რაც ქვია იმ ენას თამაშებს რომ წერენ) უმაღლესი ქულა რომ თავი სხვა გამოცდილ და ტიტულოვან სნეიქის მოთამაშეებზე უფრო ძლიერად ეგრძნო.

http://shh.thathost.com/about.html

დრო ყველაფრის მკურნალია

დრო ყველაფრის მკურნალიაო ამბობენ, თაობებიდან თაობებს გადაეცემა ეს ფრაზა. ჯერ ასაკოვანი ხალხი დროით გამობრძმედილი სახით გვეუბნება ხოლმე ამას,მერე მოგვიყვებიან თავიანთ წარსულს "სემდესიატ ტრი" ან "სემდესიატ ჩიტირი გოდების". გადის დრო და ჩვენ თვითოვნე ვეუბნებით ამ ფრაზას ასეთივე სახით (უფრო სწორად წაბაძვითი მიმიკით) ჩვენზე რამოდენიმე წლით უმცროს ადამიანებს და მხოლოდ და მხოლოდ 4-5 წლის სიძველის ისტორიებს ვყვებით ხოლმე თურმე როგორ ადვილად მიაქვს წყენა და ტკივილები დროს.
ხოდა ვიტყვი ახლა: bullshit დიახ, bullshit!! რა მოაქვს ახალი და უკეთესი დროს? ძველი ურთიერთობების რღვევა, განხეთქილებები უახლოეს ადამიანებს შორის, საკუთარი თავით და განვლილი ცხოვრებით უკმაყოფილების ან დაუკმაყოფილებლობის შეგრძნება, შეგნება რომ ცხოვრების საუკეთესო წლები უკვე გავიდა, ყველაფერი რაც საუკეთესო იყო შენს ცხოვრებაში დამთავრდა და აღარ განმეორდება აღარასოდეს, ნაოჭები, რევმატიზმი, ნიკრისის ქარები, შაკიკი, სკლეროზი. ხოდა ნურავინ ნუღარ მეტყვის რომ დრო უკეთესობისკენ ცვლის ჩვენ ცხოვრებას, რომ ჩვენს პრობლემებს აგვარებს და მკურნალობს. არ მჯერა ასაკოვანი ადამიანების რომლებმაც იციანი "დროის ჯადოსნური თვისებების შესახებ" სერიოზული სახით გესაუბრებიან თავიანთ ცხოვრებისეულ გამოცდილებაზე. გვაძლევენ შეიძლება ბრძნულ, მაგრამ პრაქტიკაში განუხორციელებელ რჩევებს და ოცნებობენ თავადაც ჩვენს ასაკში იყვნენ და ისეთსავე შეცდომებს უშვებდნენ როგორსაც ჩვენ ვუშვებთ ახლა.

დროის მანქანა

ამ ბოლო დროს ძალიან ძალიან ბევრი ტესტი შევავსე საკმარისზე მეტი,ყველანაირი ტიპის.მგონი აღარც არის ისეთი ტესტი მე რომ არ შემევსოს. ერთადერთი ტესტი რომელსაც თავს ვარიდებ ეს არის "რომელ საუკუნეში იცხოვრებდით". ანდა რატომ უნდა შევავსო? კმაყოფილი ვარ იმ საუკუნით რომელშიც ვცხოვრობ. აქ ყველაფერი რიგზეა, რომანტიზმის ნაკლებობა კომფორტულობის ზედმეტობით არის ანაზღაურებული. კრიმინალის ზრდა სიტყვის თავისუფლების ზრდის პირდაპირპროპორციულად იზრდება. ქალთა უფლებების ზრდას მამაკაცთა პასუხისმგებლობის შემცირება მოსდევს, მოკლედ ყველაფერი ისე არის როგორც უნდა იყოს. არა, ნამდვილად არ ვისურვებდი სხვა საუკუნეში ცხოვრებას. აი დროის მანქანა რომ მქონდეს აუცილებლად აუცილებლად წავიდოდი 1980 წლის 3 აგვისტოს მოსკოვის ოლიმპიადის დახურვის ცერემონიალზე, ხელს დავუქნევდი გიგანტურ დათუნიას და სხვა კომუნისტ ქალებთან ერთად ვიტირებდი

Wasting my time

ოდესღაც, არც ვიცი როდის როგორ და რატომ დავრეგისტრირდი Facebook-ზე, რაღაც სურათებიც ავტვირთე რატომღაც, 2 მეგობარიც ჩავიმატე (დიდი გაჭირვებით და მესენჯერში გამოკითხვებით რა როგორ გამეკეთებინა). მერე ვიღაცასაც ველაპარაკე Facebook-ის მესენჯერით, თავბრუ დამეხვა დავიბენი და აღარც შევსულვარ. რამდენიმე კვირის შემდეგ უსაქმურობამ ისევ შემიყვანა ამ საიტზე, რაღაცეებს დავაკლიკე და აღმოჩნდა რომ ტესტებს მთავაზობდა ვიღაც. ხოდა გავყევი ტესტებს, ერთს მეორე მოყვა, მეორეს მესამე და ა.შ...მოკლედ რომ თქვათ 2 დღეა რაღაც ტესტებს ვავსებ. უკვე 19 ტესტი შევავსე, ახლა მეოცეს ვიწყებ. ამასობაში თურმე 3 შეტყობინება მაქვს
Leaf, You Have (3) New Messages
(3) Friends in Tbilisi want you in their Mafia!
(2) People said they want more. Find out who!
ვერ ვხვდები ეს რას ნიშნავს, რა უნდა ჩემგან მაფიას ან იმ 2 ადამიანს რომელსაც მეტი უნდა. მე უბრალოდ ვზივარ და ტესტებს ვავსებ, მინდა შევავსო ყველა ტესტი რასაც ეს საიტი მთავაზობს, მოვისმინო ყველა კომპლიმენტი რასაც ტესტების შედეგები მეუბნებიან, ვიჯდე და ჩემი მეორე ნიკაპი ვიფხანო. ხოდა:
I am not a nerd

Thumbs-up

მიყვარს ლაპარაკის დროს ხელების მოშველიება. კარგია ხელებით ლაპარაკი როდესაც ცდილობ გადმოსცე "გრძნობა" რომელსაც არ გრძნობ სინამდვილეში. ჟესტები განსაკუთრებულ დამაჯერებლობას მატებს. ძნელია ადამიანი შემოგედავოს როდესაც ჟესტებით ლაპარაკობ, რადგან რატომღაც მიღებულია რომ ჟესტებით ლაპარაკი ემოციურობის ნიშანია ხოლო ემოციურობა-გულახდილობის.
აი მაგალითად კიდევ ერთი ნიშანი: Thumbs-upდარწმუნებული ვარ ადამიანების 99% პროცენტი (ჩემი ჩათვლით) სრულიად უაზროდ ხმარობს ამ ნიშანს, იმის შესანიღბად რომ რაღაცა არ მოსწონთ და არ უნდათ ამის შესახებ სიტყვებმა გასცეს, ან ვინმეს გული რომ არ დასწყვიტონ რამის შეფასებისას. ან არაფერი აქვთ სათქმელი. სწრაფად ასწევენ ცერა თითს და სწრაფადვე გარიდებენ მზერას. მეც ძალიან ძალიან მიყვარს ეს ნიშანი. მეტი დამაჯერებლობისთვის ორივე ხელის ცერა თითს ავწევ ხოლმე, ყურებამდე ვიღიმები და ვარიდებ მზერას და მერე გული მერევა ხოლმე საკუთარ თავზე.

Mother In Law

ხოდა საინტერესო საიტი ვიპოვე ინტერნეტში და ვფიქრობ ნეტა ქართულად თუ გაამართლებს?
http://www.experienceproject.com/groups/Hate-My-Mother-In-Law/3819
რაღაც არა მგონია,ეჭვი მეპარება საქართველოში ისეთი ცოლების არსებობა, რომელთაც ინტერნეტთან თავისუფალი მიწვდომა აქვთ (ქართველი ქმრების კონტროლის გარეშე), ხოდა არსად ისე მამაკაცებს არ უყვართ დედები როგორც საქართველოში.
ამას წინად საინტერესო ფრაზას მოვკარი ყური:
-გოგო იცი მაყვალამ რძალი მოიყვანა.
ხოდა ასეა, ეს ქართველ კაცებს კი არ მოყავთ ცოლები, ქართველ დედებს მოჰყავთ რძლები სახლში.
კიდევ ერთი საინტერესო ფრაზაც გავიგე
-დავბერდი უკვე მე, დავიღალე საშინაო საქმეების კეთებით ერთი ჩემი .....(insert some name here) მოიყვანდეს ცოლს წამომეხმარებოდა საქმეებში.
ხოდა რატომ ვილაპარაკე ახლა ამდენი
I Just Hate My Mother In Law

ხოდა ამ გვერდს რომ გადავხედე ცოტა მომეშვა გულზე, თურმე ყველაფერი არც ისე ცუდად არის როგორც შეიძლება იყოს და თურმე ასეთი პრობლემები სხვაგან, იქ, "კარგ ქვეყნებშიც" აწუხებთ. საინტერესო იქნებოდა ასეთი საიტის ქართულ ენაზე გაკეთება, რამდენს მოეშვებოდა გულზე და ჩათვლიდა სხვასთან შედარებით ცოოოტათი უკეთესი MIL ჰყავს.