როგორც იქნა დავიბრუნეთ ძველი საყვარელი დებიანი და XFCE, ასე რომ ყოველ დილას ისევ ვიწყებ ჩემი საყვარელი [Fortunes]-ებით. იმიტომ კიარა რომ ცრუმორწმუნე ვარ და რაღაც. ზუსტადაც ვამაყობ რომ არ ვარ, მაგრამ დამთხვევების და ნიშნების მაინც მჯერა. უფრო სწორად კი არ მჯერა, იმდენი რამ შემემთხვა რომ უკვე თავს ვალდებულად ვთვლი დავიჯერო. ნიშნები და დამთხვევები აბსოლუტურად განსხვავდება ისეთი სისულელეებისგან როგორიცაა ჰოროსკოპები და კარმა, რომლებიც თავის მხრივ იმდენ კარგ თვისებებს მომაწერენ, ასე ვთქვათ "ეგოს მაფხანინებენ" რომ მადლიერების გრძნობით ვივსები მათ წინაშე, თუმცა იმედი მაქვს რომ ჩემს ეგოს მუნი არ შეეყრება,მაშინ უკვე მანდრაგორას ფესვების სუნი დადგება ჩემი სახლიდან 1 საზღვაო მილის რადიუსზე. (ნეტა მართლა კივიან მანდრაგორას ფესვები ამოღებისას თუ უფრო მაინც მღერიან ვიდრე კივიან?). მოკლედ ამას წინად გადავწყვიტე დამედგინა ვინ ვიყავი ჩემს წინა ცხოვრებაში და რაღაცნაირად დარწმუნებული ვიყავი რომ ვინმე ძალიან დიდი, ცნობილი ადმიანის რეინკარნაცია ვარ,მაგრამ კიდევ კარგი დროზე შემოვულაწუნე საკუთარ თავს, უფრო სწორად შემოვილაწუნე. ჯერ-ჯერობით ხურდა არ დაუბრუნებია, თუმცა ეს თავისმხრივ არაფერს არ ნიშნავს.
მოკლედ დავუბრუნდები ისევ თხრობის საგანს. დილით ჩავრთე ჩემი საყვაელი დებიანი და XFCE,გაიხსნა [Fortunes]-ებიც და დავიწყე ისევ ნიშნების ძიება და აი ისიც:
"You are confused; but this is your normal state."
ხოდა ვიფიქრე, ღმერთო ჩემო ეს ხომ მართლაც ასეა. მალე სამოგზაუროდ მივდივართ, პირველად ჩემს ცხოვრებაში საქართველოს საზღვრებს გავცდები და აღმოვჩნდები ვენეცია...ტფუი,ბაქოში. ხოდა დაბნეული ვარ და ვნერვიულობ, ისე როგორც ჩემი ყოველი მოგზაურობისას (აქამდე საქართველოს საზღვრებს შიგნით). ყველას დავსდევ, ვართმევ პირობებს როგორ მოიქცევიან, როგორ არ მოიქცევიან "იქ" და როგორ მოვიქცევი მე თუ ისინი მაინც ისე მოიქცევიან როგორც მე არ მინდა რომ მოიქცნენ. ხოდა ესეც პირველი ნიშანი, ანუ ყველაფერი კარგად იქნება როგორც აქამდე იყო ყოველთვის და ყველანი ისე მოიქცევიან როგორც მე ვეტყვი რომ მოიქცნენ, თუ არადა ავასრულებ მუქარას და მოვიქცევი ისე, როგორც უნდა მოვიქცე, თუ ისინი არ მოიქცევიან ისე როგორც მე ვეტყვი რომ უნდა მოიქცნენ.
No comments:
Post a Comment