Wednesday, April 29, 2009

[Fortunes]

როგორც იქნა დავიბრუნეთ ძველი საყვარელი დებიანი და XFCE, ასე რომ ყოველ დილას ისევ ვიწყებ ჩემი საყვარელი [Fortunes]-ებით. იმიტომ კიარა რომ ცრუმორწმუნე ვარ და რაღაც. ზუსტადაც ვამაყობ რომ არ ვარ, მაგრამ დამთხვევების და ნიშნების მაინც მჯერა. უფრო სწორად კი არ მჯერა, იმდენი რამ შემემთხვა რომ უკვე თავს ვალდებულად ვთვლი დავიჯერო. ნიშნები და დამთხვევები აბსოლუტურად განსხვავდება ისეთი სისულელეებისგან როგორიცაა ჰოროსკოპები და კარმა, რომლებიც თავის მხრივ იმდენ კარგ თვისებებს მომაწერენ, ასე ვთქვათ "ეგოს მაფხანინებენ" რომ მადლიერების გრძნობით ვივსები მათ წინაშე, თუმცა იმედი მაქვს რომ ჩემს ეგოს მუნი არ შეეყრება,მაშინ უკვე მანდრაგორას ფესვების სუნი დადგება ჩემი სახლიდან 1 საზღვაო მილის რადიუსზე. (ნეტა მართლა კივიან მანდრაგორას ფესვები ამოღებისას თუ უფრო მაინც მღერიან ვიდრე კივიან?). მოკლედ ამას წინად გადავწყვიტე დამედგინა ვინ ვიყავი ჩემს წინა ცხოვრებაში და რაღაცნაირად დარწმუნებული ვიყავი რომ ვინმე ძალიან დიდი, ცნობილი ადმიანის რეინკარნაცია ვარ,მაგრამ კიდევ კარგი დროზე შემოვულაწუნე საკუთარ თავს, უფრო სწორად შემოვილაწუნე. ჯერ-ჯერობით ხურდა არ დაუბრუნებია, თუმცა ეს თავისმხრივ არაფერს არ ნიშნავს.
მოკლედ დავუბრუნდები ისევ თხრობის საგანს. დილით ჩავრთე ჩემი საყვაელი დებიანი და XFCE,გაიხსნა [Fortunes]-ებიც და დავიწყე ისევ ნიშნების ძიება და აი ისიც:
"You are confused; but this is your normal state."
ხოდა ვიფიქრე, ღმერთო ჩემო ეს ხომ მართლაც ასეა. მალე სამოგზაუროდ მივდივართ, პირველად ჩემს ცხოვრებაში საქართველოს საზღვრებს გავცდები და აღმოვჩნდები ვენეცია...ტფუი,ბაქოში. ხოდა დაბნეული ვარ და ვნერვიულობ, ისე როგორც ჩემი ყოველი მოგზაურობისას (აქამდე საქართველოს საზღვრებს შიგნით). ყველას დავსდევ, ვართმევ პირობებს როგორ მოიქცევიან, როგორ არ მოიქცევიან "იქ" და როგორ მოვიქცევი მე თუ ისინი მაინც ისე მოიქცევიან როგორც მე არ მინდა რომ მოიქცნენ. ხოდა ესეც პირველი ნიშანი, ანუ ყველაფერი კარგად იქნება როგორც აქამდე იყო ყოველთვის და ყველანი ისე მოიქცევიან როგორც მე ვეტყვი რომ მოიქცნენ, თუ არადა ავასრულებ მუქარას და მოვიქცევი ისე, როგორც უნდა მოვიქცე, თუ ისინი არ მოიქცევიან ისე როგორც მე ვეტყვი რომ უნდა მოიქცნენ.

Thursday, April 23, 2009

ევოლუციის თეორია

ამ პოსტში არ მინდა "იმ კაცის" მიქარულ თეორიაზე ლაპარაკი.ძალიან არაპატივმოყვარე უნდა იყო რომ ეგ ირწმუნო და ძალიან ვეგეტერიანელი რომ უცხოპლანეტელების ვერსიაზე შეჩერდე. ანუ ეს ორი ცოდვა (პატივმოყვარეობა და ნაყროვანება) ასე თუ ისევ მაინც რელიგიური გზისკენ მიგითითებს.
მოკლედ დღეს მინდა ანტიევოლუციის თეორიაზე შევჩერდე, რაც არცისე დაუჯერებლად ჟღერს ჩემთვის. ანუ ადრე თუ გვიან ჩვენ მივაღწევთ განვითარების უმაღლეს სტადიასდა ყველანი ვიქნებით დაახლოებით ესეთი:



შესაძლოა მცირეოდენი განსხვავებებით

Wednesday, April 22, 2009

ანტინიკორა

ხოდა ხო.....
დედამოვტყან ამ ქვეყნის
არადა არ ვაპირებდი ბლოგზე გინებას,მაგრამ კიდევ ერთი მიზეზი გამომიჩნდა რომ დღეს კიდევ ერთი პოსტი დავწერო
ხოდა მოკლედ, დღეს ვიყიდე ხორცი, მოვიტანე სახლში და აღმოჩნდა საზიზღარი მჟავე სუნი აქვს,არადა გარეგნულად კარგად გამოიყურება (ვარდისფერი და ასე შემდეგ) წავიღე უკან მაღაზიაში და დაიბრუნეს. შემდგომ ამ მაღაზიას უკვე ვეღარ ვენდობოდი და წავედი ნიკორას ცენტრში და ვიყიდე ნიკორას კატლეტი. მოვდივარ უკან, ვუყურებ ვადას. შენახვის ვადა-60 დღე, დღეს კი უკვე 59-ე დღეა. მივდივარ უკან და ვეუბნები რომ ვადა თითქმის გასულია და უკან დააიბრუნონ და მეუბნებიან:
-არა, როგორ გეკადრებათ, კიდევ არის ვადა 1 დღე,ანუ დღეს ვარგისია და ვერ დავიბრუნებთ.
მე უკვე დორბლები ჩამომდის და ვეუბნები
-ხო, მარა არ მინდა მე კატლეტი რომელიც 59 დღე იდო მაცივარში, თითქმის 2 თვე.
გამოდის ვიღაცა მენეჯერი თუ ვინცაა მანდ და ამბობს:
-ო არა, ნიკორას ყავს საუცხოო დეგუსტატორებიდა თუ პროდუქციაა 60 დღე ვარგისი არაა, ასე არ დააწერდნენ, ანუ დღეს შეგიძლიათ მშვიდად მიირთვათ.
-რა შუაშია დეგუსტატორები, დარწმუნებული ვარ არც ერთი დეგუსტატორი არ შეჭამდა 59 დღის კატლეტს,ან თუნდაც შეჭამდა მე არ მინდაა ვჭამო კატლეტი რომელიც 2 თვე მაცივარში იდო.
-მაგრამ ვადას 60 დღე აწერია, ჩვენ ვერ ამოვიღებთ პროდუქტს გაყიდვიდან სანამ ზუსტად 60 დღე არ გავა, აი ხვალ ახალი პატია იქნება და მერე მობრძანდით.
-მაგრამ თუ დღეს შევწვავ და გაფუჭებული იქნება რა ვქნა?
-არაფერი გაფუჭებული არ იქნებაა თუ სპეციალურად არ გაუკეთებთ რამეს.
მოგიტყანთ მენეჯმენტი, რა უნდა გავუკეთო მე, მშიერმა ადამიანმა, 59 დღის კატლეტს რომ გაფუჭებული იყოს?
მოკლედ მოვდივარ სახლში იგივე ნიკორას კატლეტით ხელში, აღშფოთებული და ცოტათი შეშფოთებულიც, ვრეკავ ნიკორას ცენტრში, მაგრამ უკვე 7 საათია და არავინ იღებს ყურმილს, დამღლელი სამუშაო დღის მერე ყველა სახლშია, მე კიდევ მაცივარში მიდევს 2 თვის კატლეტი, ხოდა ახლა შევწვავ შევჭამ და თუ გადავრჩი, ანუ მხოლოდ რამდენიმე კუჭის გამორეცხვა და წვეთოვანა დამჭირდა, ნიკორას კარგა ბლომად ფული ექნება გადასახდელი ჩემთვის (ნუ ეს იმ შემთხვევაში, თუ იმდენად ვარ აღშფოთებული რომ ეს შურისძიების აქტი შევასრულო, ან როგორც უკვე ავღნიშნე თუ გადავრჩი).
პ.ს. სულაც არ ვთვლი, რომ ჩემი პრობლემაა ვადას რომ არ დავხედე, ისეთ სერიოზულ ქსელს, როგორიც ნიკორაა, არ უნდა მიჰქონდეს თავის მაღაზიებში ასეთი პროდუქტი.
პ.პ.ს. შხამად შეგერგოთ ჩემი 6 ლარი!!!!!!
ხო
მიყვარს ასე დაწყება, "ხო" ან "ხოდა"
ხოდა ხო
მოკლედ ვცდილობ ბანალური ფრაზების და სიტყვების გარეშე დავიწყო ჩემი ბანალური ბლოგის პირველი პოსტი, თუმცა აქ მივდივართ სტერეოტიპებთან (რომლებიც, რამდენად ბანალურადაც არ უნდა ჟღერდეს საკმაოდ ბანალურ მოვლენად ითვლება დღესდღეობით), კერძოდ კი "ბანალურობის სტერეოტიპთან"., რომელიც რამოდენიმე ათეულმა ადამიანმა დაადგინა და დანარჩენი რამდენიმე მილიონი ადამიანი არ ჩამორჩა დროს და მოდას. ხოდა,უნდა ვაღიარო, არც მე მინდა ჩამოვრჩე დროს და მოდას და ეს ჩემი ბანალური აზრები ისე არაბანალურად გადმოვცე რომ არა მხოლოდ ყველამ, არამედ თავად იმ "ბანალურობის არაბანალურობისგან განმასხვავებელმა" რამოდენიმე ათეულმა ადამიანმა გაკვირვებულმა თქვას "აი ეს მესმიის!!!"
მოკლედ დღეს მხოლოდ ეს არის ის პრობლემა, რომელიც მინდოდა გადმომეცა ჩემს პირველ პოსტში და იმედი მაქვს მეტნაკლებად "არაბანალური" გამომივიდა.